Belli konulardaki birikimleri ve deneyimleri sonucu bir olayı en kestirme yoldan, en çarpıcı şekilde ve herkesin anlayabileceği konuma dönüştüren halk filozoflarına ait kısa ve özlü söylemler, bizim atasözlerimiz, öğreti unsurlarımız olmuşlardır hep. İşte bunlardan birisi:

          (Bazı “Dovah!...” vardır öküzü durdurur, bazı “dovah” vardır sabanı kırdırır.) Bir durdurma ve yürütme ünlemi olan sözcük, tarım toplumunda üretim faktörü toprağın, kara saban ile işlendiği dönemlere aittir. Yeni kuşaklar bu sözü duymamış olabilirler. Çünkü, tarlalar artık traktörlerle işlenmekte ve öküz koşma olayı  sona ermiştir ama, çoğu şeylerin anlatımını kolaylaştırmak adına, ata sözleri eksik olmaz halkın dilinden.  “Bazı dovah vardır öküzü durdurur, bazı dovah vardır sabanı kırdırır,” gibi. Ne zaman bir olayı anlatmakta güçlük çeksek, kurtarıcımız olan ata sözleri yetişir imdadımıza.

          Memleketin haline bakacak olursak bir uçtan bir uca... Kentler alevler içinde! Can güvenliği yok! İşsizlik hat safhada. Toplumda birlikte yaşama koşulları yok edilmiş, insanlar inadına ayrıştırılıp, dinli-dinsiz, alevi-sünni gibi dinsel argümanlar kullanılıp, kürt-türk, parelelci-parelelsiz söylemleriyle de huzur ve güven ortamı bozulmağa başlamıştır. Bir şeylerin iyiye gitmediği gün gibi ortada artık.  

          Ülkenin bölünmez bütünlüğü, huzurun ve güvenin sağlanması için gerekenleri  yapamayanlara, toplumun ayrıştırılmaması, işsizliğin asgari ölçülere düşürülmesi ve kalkınma hızımızın  yükselmesini sağlayamayıp, bu ve benzeri  işlerde başarısız olduklarını  gördüğümüz iktidar aracına “dovah!...” diyelim mi? Bence zamanıdır, zamanı…

Necmettin ÇAKIR