Kadınlara özgü bir günün olması düşüncesi ilk kez, Ağustos 1910’da Kopenhag’da düzenlenen Uluslar arası Sosyalist Kadınlar Konferansında ortaya atılarak kabul edilmiştir. Bundan sonraki yıllarda birçok ülkede bu gün kutlanmaya başlanmıştır.
Tarihin 8 Mart olarak saptanışı 1921 yılında Moskova’da gerçekleştirilen 3. Uluslar arası Kadınlar Konferansı tarafından olmuştur. Son olarak Birleşmiş Milletler Genel Kurulu 1977 yılında 8 Mart’ın Dünya Kadınlar Günü Olarak kutlanmasını kabul etmiştir.
Ülkemizde de bu gün kutlanmakta. Bu gününe ne kadar kadınımız sahip çıkabiliyor? Erkeklerin bu günü benimsediklerini yüzde kaçı söyleyebilir? Hala kadınlarımız, şiddete maruz kalıyor. Erkekler tarafından itilip kakılmakta, hatta acımasızca katledilmektedir! Caydırıcı önlemler alınmamıştır! Alınanlarda yetersizdir! Erkekler tarafından kadın ikinci sınıf bir vatandaş olarak görüldüğü sürece; 8 Mart günü kadınlarımıza sıralanan süslü ve parlak cilalı sözlerin bence hiçbir geçerliliği ve anlamı yoktur! Kadın erkek arasındaki eşitlik ve özgürlük sağlanamadığı sürece, kadınlarımıza şiddeti önleyemezsiniz beyler! Sonuç olarak:
Kadınların değeri bilinmeli ve onlara gereken önem verilmelidir. Büyük şair Nazım Hikmet’in “ KADIN “ adlı güzel bir şiirini tüm kadınlarımıza armağan ediyorum!
Kim der ki kadın
Uzun kış gecelerinde
Yatmak içindir.
Kimi der ki kadın yeşil bir
Harman yerinde dokuz zilli
Köçek gibi oynatmak içindir.
Kimi der ki ayalimdir.
Boynumda taşıdığım vebalimdir.
Kimi der ki hamur yoğuran
Ne o, ne bu, ne döşek, ne köçek, ne ayal, ne vebal
O benim kollarım bacaklarım
Yavrum, anam, karım, kız kardeşim
Hayat arkadaşımdır…
NAZIM HİKMET
Tüm Emekçi, Vefakâr ve Cefakâr Kadınlarımız:
Eğitim, kültür, bölge, etnik köken, sınıf, din ve ev içi şiddet gibi ne olursa olsun;
Kadınlara karşı en yaygın suiistimal şeklinin olmadığı bir dünya bir Türkiye temennisiyle
8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününüzü yürekten kutlarım.
Sevgiyle kalın…
Ali Vacit TOKMAK