Hiç hastanelere yolunuz düştü mü bilmem. Allah’a(CC) çok şükür, zayıflığımız ve acizliğimiz ziyade olduğu için şifa arayışı ile yolumuz sık sık hastanelerden geçer.  Allah(CC) hastanelere düşürmesin, hastanesiz de bırakmasın ve tüm hastalarımıza acil şifalar nasip etsin. Amin,  diyerek konumu aralamak istiyorum.

                        Hastaneler… Sanki mahşer yeridir. İnsana nefsî nefsî dedirten yerlerdir. Durumlar çetrefillidir, engeller çoktur. Velhasıl bir curcunadır gider. Şifa verici Allah’dır(CC) mutlaka. Ama insanların sebeplere müracaat etmesi de esastır. Biz de mecburen hastanelere ve hekimlere koşarız. Ancak bazen hiç alâkasız engellerle karşılaşırız. Halbuki hastaneler çare arayanlar için engellerle dolu olmamalıdır. Oradaki hekim, hemşire ve hastabakıcılar bir nevi şefkat kahramanı olmalıdırlar. Ne yazık ki, bazen sağlam insan hastaneye girer, hasta olup çıkar. Eskiyle kıyasladığımızda çok şükür hastanelerimiz pırıl pırıl. Fakat bu iş  biraz da başhekimin becerisine bağlı.  Bunun yanı sıra sevinilecek hususlar da yok değil. Bakıyorsunuz bir hekim, almış hastasını karşısına arkadaş gibi sohbet ederek derdini dinliyor. Moral takviyesi yapıyor. Hastalıkların çoğunun ruhî stresler neticesi meydana geldiğini, bunun için de en güzel çarenin; bizlere bu kadar nimeti Veren’in(CC)  emri dairesinde hareket etmenin olacağını , maddi manada  hekiminin tavsiyesine de harfiyyen uyulması gerektiğini anlatıyor. 

                        Beni etkileyip sevindiren noktalardan bir tanesini kendi yaşadığım bir olaydan nakledeyim. Bir zaman Trabzon Nümune Hastanesinde, dahiliye servisinde yatıyorum. Sabahleyin iğnem var. Hemşire hanım hayırlı sabahlar dileyerek hal hatırımızı güler yüzle sordu. Sıra benim iğneye geldi. ’’ Ağabey müsaade ederseniz iğnenizi yapabilir miyim? ’’  ’’ Tabiki ’’ dedik.  Hemşire hanım          ’’ Bismillah, Ya Şafi’’ diyerek iğnesini yaptı. Ben hem şaşırdım, hem de bir hayli sevindim. Allah(CC)  razı olsun diyerek hayır duada bulundum. Sanki hemşire hanım;  ’’ Ey masum hasta çocuklara ve masum çocuklar hükmünde olan ihtiyarlara hizmet eden hastabakıcılar ! Sizin önünüzde mühim bir ticaret-i uhreviye var. Şevk ve gayret ile o ticareti kazanınız.’’ (Hastalar Risalesi) diye devam eden  ’’Yirmi Beşinci Lem’a’daki, Yirmidördüncü Deva’ dan ’’ ders almış. Eveet hastanelerimiz böyle…İnsanın çirkin elinin tabiatı tahrip etmesi sonucu , genetiği bozulmuş ürünler v.s. ile sağlığımız   bozulmaya devam ediyor. O madalyonun  bir başka acı tarafı.

                        Tabii hastalıklarda da çok hikmetler var. ’’ Ey biçare hasta! Merak etme, sabret, senin hastalığın sana dert değil, belki bir nevi dermandır. Çünkü; ömür bir sermayedir. Gidiyor. Meyvesi bulunmazsa zayi olur…’’  ’’ Evet , hastalıkla geçen bir ömür , Allah’dan(CC) şekva (şikayet) etmemek şatıyla , mü’min için ibadet sayıldığına rivayat-ı sahiha (doğru söz) vardır.’’ (Hastalar Risalesi)  Ya Rabbi(CC)   narın da hoş, nurun da hoş . Çekemiyeceğimiz imtihanlara bizi tabi tutma . Amin. Ayrıca  ’’Hastaların duasını alınız ; onların duası makbuldür .’’ (H.Ş.)  hadisi ,  hastalara refakat edip hizmetinde bulunanlara da müjdeler veriyor. Bu şuurla hastalara hizmet edenlerden olalım inşallah. Amin . Çünki hastalar bir nevi çocuk hükmündedirler.

                        Bu yazıyı yazmama  üç akrabam vesile oldu . Dua niyetiyle kaleme aldım. Bir tanesi hısımım  Rafet YILDIZ , şu an İstanbul Gata’da tedavi görüyor. Diğeri yeğenim Ahmet İYİ , İstanbul Göztepe Medikalde tedavi görüyor. Diğeri ise kayın biraderim H.Mehmet GENİŞ Sinop Gerze Devlet Hastanesinde tedavi görüyor. Akrabalarımın şahsında tüm hastalarımıza Allah(CC) acil şifalar nasip etsin. Amin. Bu vesileyle makbul ve müstecap dularınızı bekliyorum efendim.

Nice sağlıklı  ve huzurlu günler diliyoruz , saygılar sunuyorum.

Öğr.Gör. Ahmet AKIN

R.T.E.Üniversitesi

Teknik Bilimler Meslek Yüksekokulu

RİZE