Biz tarımda kendi kendine yeten bir ülke idik. Halen tarım ülkesi olmamıza rağmen, durum hiç de kitaplarda yazdığı gibi ya da Tarım Bakanının dediği gibi değil.
Makarnadan ekmeğe, büskividen böreğe ve gündelik hayatın her alanında tüketilen binlerce ürünün ham maddesi olan buğdayı bugün, başta Ukrayna olmak üzere çeşitli ülkelerden yılda yaklaşık 3 ila 5 milyon ton arasında ve ayrıca Kanada'dan mercimek, Hindistan'dan da nohut ithal ediyoruz!
Türkiye’de tarım arazileri terk edilerek boş kalmakta, çünkü üretici ne kadar ekerse, o kadar zarar etmektedir. Bugün mazot 5 Liraya merdiven dayamış ve kaç kilo buğday satarak bir litre mazot alabilmenin hesabını üreticilerimiz yapabilecek durumdalar. Aynı pahalılık diğer tarım girdileri için de söz konusu olduğundan, araziler boş bırakılmaktadır. Bu yüzdendir ki, geçen yıl Gürcistan’dan saman ithal ettik, saman!... Yani birilerinin elleri çiftçilerimizin yakasındadır kısacası.
Türkiye diğer hammadde alanlarında olduğu gibi tarımsal hammaddeler alanlarında da ithalatçı konumuna düşürülmüştür. Yetkili ve etkilinin ağzıyla diyecek olursak: “Nereden, nereye…”
Halkın gerçek gündemlerinin öncelikleri ile, iktidarların aldığı politik kararlar örtüşmediği sürece, ekmek elden gelerek muhannete muhtaç olduğumuz gibi kurbanlıklarımızı ve et ihtiyacımızı da ithal eden ülke olmağa daha çok yıllar devam ederiz, bu böyle giderse... Bizi muhannete muhtaç edenlerin utanacakları ve tez zamanda aklımızın başımıza geleceği umuduyla!
Necmettin ÇAKIR
Hayrettin ÇAKIR 10 Yıl Önce
doğru yoruma ne denirki̇...