Kapitalizmin küresel boyutta yarattığı eşitsizliklerin sömürülenler ve emekçiler arasındaki sınıf bilincinin çarpıtılması, yoksulluk içine sürüklenenlerin sisteme karşı muhalefet seslerini yükseltmelerinin engellenebilmesi için dünyanın idaresi savaş konjoktürü ile sürdürülmektedir.

          Küresel süreçte Dünyadaki gelir dağılımı hızla bozulurken yoksulluk ile zenginlik de hızla yükselmektedir. Tam da bu noktada çıkan küresel krizin antikapitalist bir sınıf çatışmasına dönüşmesini ortadan kaldırmak adına emperyalizmin tezgahladığı oyunlar sahnelenmektedir. Bölgemizin kan gölüne dönüşmesinin bir başka izahı da yoktur.

          Bu yüzden iç savaşlara sürüklendi devletler. Bu yüzden ülkemizde etnik ve mezhep kökenli şiddet olayları beslenip körüklendi. Buna koşut olarak da Türkiye kapitalizmi bölgesel ve sınıfsal eşitsizliğin gözlerden ırak tutulabilmesi için üstüne düşen görevleri fazlasıyla yerine getirmiş ve yerine getirmeğe devam etmektedir.

          “Dindar nesiller yetiştirmek,”  isteyen hükümetin, etnik ve mezhep kökenli terör örgütlerine destek olanların, savaş çığırtkanlığı yapanların hizmetleri tamamen emperyalistleredir aslında.

          Bölgesel savaşların sürdüğü ve Ülkemizde de devam eden terör olayları nedeniyle, her gün şehitlerin baba ocaklarına döndükleri sırada, “İnanıyoruz ki şehadet makamına ulaşmış olan bu şehidi uğurluyoruz. Ne mutlu onun ailesine, ne mutlu onun tüm yakınlarına,” diye haykıran devlet büyüğümüz de keşke bir şehit ailesi yakını olabilseydi de, bizler de benzer sözleri o büyüklerimiz için söyleyebilseydik.

Ne var ki, bizlere  “ne mutlu o gemilerini yüzdürenlere, ne mutlu o ihale yalayıcılarına ve evlerine dolar doldurup,  kandan kına yakanlara(!)” diyebilmek kalıyor. “Ne mutlu ki, açlık sınırı altında yaşayıp ve buna kadermişçesine kabullenenlere.  Elinde Kuran’ı Kerim ile siyaset yapanlara inanıp gaflet uykusuna dalanlara ne mutlu. Ne mutlu kan gölü ülkemize(!) değil mi?

Necmettin ÇAKIR