Zaman en büyük tahribatını sadece mekan üzerinde yapmıyor.
Toplumsal değerler ve kültürel yaşantıyı da ister istemez etkiliyor.
Sahiden…
Mekan dedim de aklıma geldi.
Çok merak ediyorum…
Acaba modernlik adına değişikliğe uğratılmış olan Kırkmerdiven beni hatırlar mı?
Hiç sanmıyorum.
Ya Karamanyeri’ndeki Demirciler Çarşısı…
Çarşıda dükkanları bulunan ustalar ,kalfalar ve çıraklar…
Daha ileride sıralanan dükkanları ile ünlü yemenici ustaları…
Şimdi neredeler?
…………………………………………
Ya Çarşı Mahallesi’nin kendine özgü şakalarıyla ünlü Bahtisar teyzesi eşi maliyeden emekli Çömlekçioğlu Arif amca…
Kendine özgü yürüyüşü ile Berber Şefik…
Onun vefatından beri İskele Camiinin bahçesindeki çiçekler öksüz kalmış gibiler…
Terzi Kadir eşi Meliha teyze,Terzi Niyazi ve eşi gür sesi ile Çerkez Leman teyze , Totay teyze eşi Hüseyin amca, Bayan lakaplı,iğneci Şadi teyze…
Türk sanat müziğini ve makamları kendine özgü naif nota bilgisiyle okuyan MAVİŞ…
Meşhur kundura ustası Bulgurcu Hasan ,bahçesinde çiçekleriyle ünlü Ayşa’nım teyze…
Koç’o’nun Mehmet…
Öğretmen Cevat,eşi Sevinç Hanım…
Ya Gerze’nin meşhur Nuri’leri
Gazozcu Nuri…
Simitçi Nuri Dede…
Şirin Gerze Gazozları…
Güzel Gerze gazozlarının imalatçısı Hurşit ve Tatlıcı Hasan ve Yılmaz ustaları…
Pastanalerin ünlü pişmaniye tatlısı…
Ulaşımda…
Kolaylık Otobüs firması…
Köye taşımacılık yapan yeşil tenteneli Gerze’ye mahsus ,ilginç lakaplarıyla dikkat çeken jip sahipleri(!)…
Yemenici Mehmet Usta,Kasap İsmail ,Hesapçıların Ahmet…
Hafızamı daha da zorlamak istemiyorum…
Çünkü bu ortamda nostalji yapmak beni hayli üzüyor ve aynı zamanda düşündürüyor.
Siz ne derseniz deyin…
Hiçbir şey yerinde durmuyor.
Mahallenin kültür üretin insanları buraları terk etmişler.
Üstad Yahya Kemal Beyatlı’nın şiirinde dile getirdiği gibi…
“Sessizce meçhule bir gemi kalk(mış) bu limandan.”
Bu anlamda…
Deyiş yerindeyse…
Mahalle değerlerini yitirmiş.
Çakma bir kültüre teslim olmuş.
Şimdilerde…
Herkesin elinde dijital son teknolojiye sahip bir telefon var.
Kimse kimsenin yüzüne bakmıyor.
Herkes sanal alemde kendi gerçeğini arıyor.
Yabancılaşma had safhada…
Mahallemin insanları gideli buralarda tat/ tuz kalmamış.
Konuşacak dertleşecek insan ara ki bulasın…
Rahmetli iğneci Şadi teyzemin oğlu Mürsel Ağbi de olmasa laf atacak insan yok ortalıklarda.
Sahiden Mürsel ağbi dedim de kendisine paragraf açmak zorundayım.
Müthiş bir tarih meraklısı…
Ne de olsa ünlü tarihçilerimizden Cemal Kutay’ın rahle-i tedrisatından geçmiş.
Kendisi bu vesileyle…
Gerze ve Sinop tarihine ilişkin nerede bir yazı görse kesmiş, birleştirmiş, bir araya getirmiş.
Ara ara kendine göre notlar eklemiş.
155 sayfada okuduklarını, bulduklarını bütün halinde bir araya toplamış.
“Tarihin İçinde Gerze ve Sinop” adıyla yayımlanmamış bir çalışmaya imzasını atmış.
Tebrikler Mürsel ağbi…
Ben Gerzeliyim diyebilmek geçmişe ait değerleri özümsemeyi ı gerektiren meziyet ister.
Bir de memleket sevdalısı oldum mu gerisi tamamdır.
Gerze görülmeye, yaşanmaya değer şirin bir ilçe…
Bu anlamda….
Yeter ki onun değeri tam olarak kavranabilsin…!
Hür KALYONCU
Mehmet Alı DIRI 8 Yıl Önce
senin yazdiklarini okumak bana keyif verdi eline saglık