Sanatlar içinde mermeri işleyen heykeltıraşın sanatı, ne güç bir sanattır. Heykeltıraş, elinde demir bir kalemle mermeri yontar. Mermer, kalemin darbelerine boyun eğer, heykeltıraş, mermer üzerinde esrarengiz kavisler meydana getirir. Eser;  bazen de bir şaheser olur, ebedilik sırrına ulaşır, müzeye girer. Müze, yanmayan yıkılmayan bir yerdir.  Şaheser ,  gelecek nesillere örnek olarak kalır.

Cerrahın da sanatı öyle. O da uzviyeti , imkan ve zaruretlerine  uygun olarak keser ,  biçer, sağlamlaştırır.

Heykeltıraş  ve cerrahın sanatından daha güç bir sanat vardır; Öğretmenlik sanatı!

Öğretmenin elindeki mevzu, demir kalemle yontulabilecek bir demir parçası değildir; bu mevzu, cerrahlık ameliyesine elverişli olan bir uzviyet de değildir. Bu mevzu, çocuğun ruhu dediğimiz şeydir ve öğretmenin bu materyalden meydana getirdiği eser de, çocuğun sosyal şahsiyetidir. Ama bu ruhu işlemek, nakış nakış örmek için henüz müspet ve kati bir tekniğe sahip değiliz…………

Vazifesi, heykeltıraşın, cerrahın ve psikoloğun üstünde çok nazik , çok ağır olan öğretmendir.

 Bakınız niçin?

Baba, öğretmenden çocuğunun mükemmel bir genç olarak yetiştirilmesini ister. Devlet, çocuğun mükemmel bir yurttaş olarak yetişmesini ister.  Tarih, çocuğun Atatürk olarak yetişmesini ister. Herkes öğretmenden en iyi ve mükemmel işi ister. Bu ağır vazifeyi yapacak olan öğretmenin başarısı için sahip olduğu imkanlar sonsuz mudur. Bilakis, öğretmenin işi, güçlüklerle çevrilmiştir. Her şeye rağmen,  öğretmen, kendisine mahsus bir sezme kabiliyetiyle çocuk denen esrarlı aleme kadar girer,  oradaki gelişme imkanlarını bulup yakalar ve onlardan, çocuğun milli şahsiyetini kurmak için yararlanır.  Öğretmen sihirbazın kendisidir, alemi, sihirli değneğinin ucu ile idare eden odur. Öğretmen, oluşları yakalamak ve idare etmek hususunda bazen mucizeler bile gösterir.  Kemal adını veren, Atatürk’ü çocukken keşfeden odur.

Bu kadar zor şartlar altında, bu kadar büyük zaferlere giden öğretmenin bu yer yüzündeki mükafatı nedir.  Refah mı, zenginlik mi?  Hayır.

Nedir o halde. Yetiştirdiği  öğrencilerdir. Bu öğrenciler vatanın her karışında görev ifa etmekte ve sizleri hayırla anmaktadır.

Bundan daha iyi mükafat olabilir mi.

 Bu düşüncelerle, 24 Kasım Öğretmenler Günü’nün halen görev yapan veya emekli olmuş öğretmenlerimize hayırlı uğurlu olmasını temenni ediyor, hepsini kutluyorum.

Görev başındayken şehit düşmüş ve bir nedenle Hakk’a yürümüş olan bütün öğretmenlerimize Cenab-ı Mevla’dan rahmet diliyorum.

Gerze Gündem Haber